مورخ 25/8/93جلسه­ای دید و بازدید با حضور اقای بسطامی(تشیع) نماینده­ی جامعه المصطفی العالمیه(ص) در موسسه زبان و فرهنگ شناسی برگزار شد . این جلسه که بادعوت ریاست فرهنگی آن موسسه ترتیب داده شده بود؛ پاره از مشکلات داخلی و خارجی تشکل­های فرهنگی موجود در موسسه مطرح گردید:

-        مکان مناسب برای انجام کارهای فرهنگی، جلسات تشکلها و تدوین مجله؛

-        جلسات قرآنی و همگاری در این زمینه در داخل کشور افغانستان؛

-        همکاری در زمینه چاپ و نشر و نقل انتقال کالای فرهنگی در کشور متبوع ؛

-        همکاری در زمینه کتابخانه کودک و نوجوان در افغانستان، ارائه گردید که نمایندگی جامعه المصطفی العالمیه به تک تک آنها جواب دادند.

جناب آقای بسطامی(تشیع) فرمودند:

1.      مشکلات داخلی ایران مربوط به مسئولین موجود در داخل کشور ایران می­شود و من در داخل ایران هیچگونه مسئولیت ندارم.

2.      در زمینه همکاری به فعالیت­های قرآنی ایشان مشروط قبول کردند که اگر اساتید از این جا اعزام بشود؛ همکاری لازم صورت می­گیرد چه در قسمت رفت و برگشت و چه در زمینه تأمین هزینه در مدت معین که در داخل افغانستان مشغول خدمت هستند و اما این که استاد و یا اساتید از داخل کشور معین و هزینه­ای به آن پرداخت گردد؛ از توان جامعه المصطفی خارج است.

ایشان در زمینه استخدام استاد قرآنی و احکام از خانم­ها با توجه با سنتی بودن مردم آن کشور؛ تأکید بیشتر داشتند که در این زمینه استاد و یا اساتید خانم استخدام بشود برای بیان احکام و قرآن توجه بیشتر خواهد شد.

3.      در زمینه کتابخانه­ی کودک و نوجوان باز هم ایشان قبول کردند مشروط به اینکه فضای کتابخانه را شما فراهم کنید و جامعه المصطفی کتاب در اختیار شما قرار می­دهد.  

به هر صورت جواب ایشان برای مسئولین و اعضاء انجمن­ها قانع کننده نبود و ایشان نوید دادکه در سفری بعدی از افغانستان به ایران، در جمعی تشکلهای جامعه المصطفی تصمیم واحد اتخاذ خواهد کرد.

نکته: ایشان در خلال صحبتهایشان فرمودند این که از همین طلاب و دانش­پژوهان جامعه المصطفی العالمیه(ص)، تعداد 450 نفر در دانشگاه­های خصوصی آن کشور تا سرحد رئاست، معاونت و استاد مشغول انجام وظیفه هستند و این یک خبری بسیار خوشحال کننده برای مسئولین جامعه المصطفی العالمیه خواهد بود و مطمئن هستیم که روند کار به این صورت ادامه پیدا بکند، در سالهای آتیه تعداد آنان مضاعف خواهند شد.

علاوه تعداد قابل توجهی از این طلاب در مراکز متعدد از جمله کانون قرآنی و فرهنگی مشغول کار هستند و تعداد آنان در مدارس عملیه و مدرسه ­های خودگردان یا به صورت مسئول، استاد و یا خودشان لیسه­ های خصوصی دایر نمودند.