سفارش تبلیغ
صبا ویژن

وطندار سیاسی-اجتماعی-ادبی
 
پیوندهای روزانه

 

گوشه‌ی از کرامات امام صادق(ع) 

انبیا و اولیا (ع) هر کدام دارای معجرات کرامات بودند که در کتاب‌های مختلف نوشته شده است. امام صادق(ع) نیز دارای کرامات بود که به مناسبت شهادت آن حضرت به دو نمونه اشاره می‌کنم.

آتش در اطاعت امام

یکی از اصحاب امام صادق (ع) بنام مامون رقی نقل کرده است که: در محضر سرور و مولایم امام صادق (ع) بودم،سهل بن حسن از شیعیان خراسان وارد شد و سلام کرد و نشست، عرض کرد: ای فرزند رسول خدا کرامت و بزرگی از آن شماست،شما خاندان امامت، چرا بر این حق خود سکوت کرده و قیام نمی‌کنید و حال آن که هزاران نفر از شیعیان شما آماده شمشیر زدندر رکاب شما هستند.

امام (ع) فرمود: ای خراسانی! لحظه‌ای درنگ کن. پس امر فرمود که تنور را روشن کنند، هنگامی که آتش شعله ور شد، بهسهل فرمود: داخل تنور شو، سهل گفت: ای پسر رسول خدا مرا از این کار معاف بدار، در این هنگام هارون مکی یکی از اصحاب باوفای امام (ع) وارد شد، در حالی که کفش‌های خود را در دست گرفته بود، سلام کرد و جواب شنید، امام به او فرمود: کفش‌های خود را بر زمین بگذار و داخل تنور شو، او بدون هیچ درنگی وارد تنور شد و در میان شعله‌های آتش نشست. امام صادق(ع) رو به خراسانی کرد و از حوادث خراسان برای او گفت، انگار امام (ع) در آن جا حاضر بوده است، سپس فرمود: داخل تنور را نگاه کن. مامون رقی می‌گوید: من هم جلو رفتم و داخل تنور را مشاهده کردم، هارون مکی در میان آتش نشسته بودو برخاست و از تنور خارج شد. امام به سهل فرمود: در خراسان چند نفر مانند او می‌شناسی؟ عرض کرد: به خدا قسم احدی رانمی‌شناسم، امام (ع) حرف او را تایید نمود و فرمود: در زمانی که ما حتی پنج نفر از این گونه یاران نداریم چگونه قیامکن[1]

شفا یافتن به دعای امام

عمار سه فرزند به نام‌های «اسحاق » ، «اسماعیل » و «یونس » داشت، آن‌ها نقل کرده‌اند که «یونس » به مرض بدی مبتلا شده بود، بهمحضر امام صادق (ع) رفتیم، امام با مشاهده وضع یونس، دو رکعت نماز خواند و خدا را حمد کرد و بر نبی اکرم (ص) و آله و آل او درود فرستاد و ذکرهایی بر زبان جاری ساخت و از خداوند چنین خواست: «واصرف عنه شر الدنیا والاخرة واصرفعنه ما به فقد غاظنی ذلک واحزننی، شر دینا و آخرت را از او دور نما و این مرض را از او بر طرف ساز که عارضه او مرا ناراحت وغمگین کرده است.

آن سه نفر نقل می‌کنند که: به خدا قسم از شهر خارج نشده بودیم که بیماری او برطرف شد و شفا یافت.(همان)

 



[1]. مناقب ابن شهرآشوب، همان، ص 237; بحارالانوار، همان، ص 123; مدینة المعاجز، همان، ج 6، ص114.

 



برچسب‌ها:
[ پنج شنبه 93/5/30 ] [ 11:54 عصر ] [ کریمی ]

چرا هزاره‌جات نه؟ هزارستان بلی؟!!!

عده‌ای به این باور هستند که تمام مشکلات‌ مردم هزاره برطرف شده و الان نوبت این رسیده است که بیایند سرکلمه و واژه هزاره و جات، و استان، بحث کنند. با این هیاهوی که به راه انداختید، نه تنها کلمه هزاره را تثبیت می‌کنید، بلکه تخریب می‌کنید و یک‌سری حساسیت نخواسته را به وجود می‌آورید.

پیشنهاد من است که تمام خوانندگان و نویسندگان آن قدر هزاره‌ها و هزارستان! بنویسند و آن قدر بگویند! که این کلمه(هزارستان و هزار‌ه‌ها) به مرور زمان شهرت همانند شهرت کلمه هزاره‌جات را پیدا کند، آن زمان بدون این که حساسیتی به وجود بیاید، خود بخود و نخواسته هزاره‌جات به هزارستان تبدیل ‌می‌شود. دیگر نیاز به این قدر هیاهو ندارد، همانطوری که دیگران کلمه هزاره را قبول نداشتند؛ ولی این کلمه آن‌قدر تکرار شد که در سازمانهای‌ بین‌المللی و حقوق بشر و ... جای باز کرد و متعصبین کوردل تیرشان به سنگ خورد و حیله دیگر را در پیش گرفتند که هزاره‌ها وشیعه‌ها در افغانستان 10/...، 20/.. را تشکیل می‌دهند. پلان دیگر را روی دست‌گرفتند؛ تا توسط آن، سادات بزرگوار را از پیکره‌ی هزاره‌ها جدا کنند و تا جای موفق هم شدند، عده‌ای جهالی از دو طرف را به جان‌هم انداختند و شکاف عمیقی میان آنان به وجود آوردند.

من به این باور هستم،‌ چنان که منتقد مقاله(مقاله شریعتی) گفتند؛‌ کلمه هزاره‌جات چه در داخل افغانستان و چه در میان سازمان‌های بین‌المللی و کشورهای جهان، مناطق هزاره‌ها‌، به نام هزاره‌جات شهرت یافته است. درست است، خواسته و یا نخواسته شهرت این چنینی پیدا کرده است و الا عده‌ای از ابتدا نمی‌خواسته نام هزاره و هزاره‌جات و هزاره‌ها به زبان برده شود؛ به قول عده‌ای که اصلا این قوم، مردم بومی این کشور نیستند، در حالی که تاریخ نشان می‌دهد که یکی از اقوام اصیل و بومی در این کشور، هزاره‌ها بودند، در این کسی تردید ندارند.

عبد‌الرحمان و قبل از وی افراد فاشستی بودند که می‌خواستند هزاره‌ها را از افغانستان بیرون کنند و تقریبا شصت در صد مردم ما را به بهانه‌های مختلف قتل‌عام کردند و بسیاری را آواره‌ای دیار غربت نمودند. به عنوان نمونه، هزاره‌های کویته‌ پاکستان، و خاوری‌های مشهد و فریمان و تیبات و ... از آوارگان این دوره هستند و عده‌ای که در آن دیار ماندند، در کوه‌ها و دره‌ها پناه بردند. اگر نگاهی به کتابهای تاریخی بیاندازید و یا به جاهای مختلف آن کشور رفته باشید، می‌بینید بسیاری از مناطق پشتونشین فعلی از جمله اطراف قندهار، ناوه‌کلان،‌ کریزک، خاکریز و ... ولایت گردیز که گردریز بوده، و بسیاری از این قبیل نام‌های هزارگی آن هنوز باقی است و این مناطق از مردم هزاره بودند که به زور از این مردم گرفته شده است.

حال چرا هزار‌جات نه ؟ و هزارستان بلی ؟

استدلال نویستنده مقاله این بود که چون عرب‌ها، جمع مونث را به (الف و ات) بسته می‌کنند و یا کلمه که (هـ) داشته باشد، به میان انداختنی یک(ج) (ات) جمع بسته می‌کردند و یا برای اشیاء به (ات)جمع می‌بندند؛ لذا عده‌ای آمده‌اند، هزاره که اسم افراد است ؛ نیز به (ات) جمع بسته کرده‌اند و این درست نیست.!!

دوست بزرگوار! خلط صورت گرفته است. هزاره‌جات محل زندگی هزاره‌ها و از اشیاء است و اگر به (جات) جمع بسته شود چه اشکالی پیش می‌آید؟ نه این که هزاره‌ و افراد آن را به (جات) جمع بسته کرده باشند. دیگر نگو هزاره‌ها را مانند سبزیجات و میوه‌جات و... جمع بسته‌اند.!!! بلکه محل آنان را با «جات» جمع می‌بندند؛ این قیاس غلط است. در میوه‌جات و ... خود میوه را جمع بسته‌اند؛ ولی در هزاره‌جات محل و مکان مردم هزاره را جمع بسته‌اند این اشکالی ندارد.

دوم، این که آمدی کلمه هزاره را اول «آزره» تلفظ کردی بعد گفتی باید جمعش هزارستان بسته شود!! از کجا می‌گویی؟ در حال که آزره تلفظ محلی است نه تلفظ فصیح، تا شما بیایید از آن هزارستان درست کنید! از هیچ زبان شناس هم نقل قول نکردی تا استشهاد شما درست باشد. بلکه هر لفظی که وارد جامعه بشود، در مرور زمان ساییدگی در آن الفاظ به وجود می‌آید و تخفیف می‌خورد؛ مثل کلمه‌ آزره که اول هزاره بود، در محل رفته، تخفیف خورده شده آزره!!!

به نظر می‌رسد، توده‌ای از مردم ما، پس از تحمل هزاران بد‌بختی و آوارگی، در کشورهای پیشرفته دم چاق کرده و دو کلاس سواد یادگرفته‌اند، احساس می‌کنند دانشمند صاحب نامی شده‌اند و نفس‌شان از جای گرم بلند می‌شوند، عده‌ای به نام هزاره‌پارت و به نام الله‌یاری (آخوند درباری و آمریکایی)، تعدادی از هزاره‌های داخل افغانستان را که با تحمل توهین‌ها و تحقیرها و تثبیت هویت خویش و تثیبت شیعه به عنوان مذهب رسمی این کشور درد کشیده، شناسانده‌اند؛ دوباره سنگ‌ پلخو درست کرده و با سرنوشت نامعلوم گرفتار ننمایید. می‌دانید که توان منیت، و عشق‌بازی‌های شما را هزاره‌های داخل کشور با جان، مال و ناموسشان پرداخت می‌نمایند؟ می‌دانید هزاران مسافر در مسیر راه مفقود الاثر شده است؟ می‌دانید که بسیاری از عروس ‌و دامادها در مسیر راه تیر باران شده‌اند؟ علت و علل این عوامل چیست؟ و کیست؟

بیایید خود را قوی، فنی، متخصص، و کارآزموده نمایید که سرتان به تن تان بی‌ارزد، آن زمان شاید با همین کلمه هزارجات افتخار جهانی پیدا ‌کنید و توهین آن، تبدیل به تحسین شود.

شما اگر هزاره‌ هستید که من شک دارم! قبل از این که شعار بدهید، عمل کنید و از دردهای مردمی که در داخل زندگی می‌کنند؛ آگاهی یابید و شرایط اینان را در نظر بگیرید. کلمه هزارستان که شما در نظر دارید، باید در مرور زمان جا باز کند و الا حساسیت بدی را بدنبال خواهد داشت، در حالی که هیچ باری مثبت ندارد.

 



برچسب‌ها:
[ سه شنبه 93/5/21 ] [ 9:28 عصر ] [ کریمی ]

پاداش الهی

عید در لغت از ماده عود به معنی بازگشت است؛ لذا روزهایی را که گرفتاریها و مشکلات مردم بر طرف شده و به مرحله اولیه خویش بر می‌گردد؛ عید می‌نامند.

فطرت می‌گویند: چون انسان در این ماه توسط عبادت و راز و نیاز به درگاه خداوند و اطاعت و بندگی در پرتوی انجام فریضه‌ بزرگ روزه‌داری، به پاکی روح و جان-فطرت می‌رسد و از آلودگی رهایی می‌یابد، این روز را فطر می‌گویند.

به عبارت دیگر، روز عید روز پاداش الهی را دریافت کردن در پرتوی روزه‌داری و اطاعت از خداوند است. در این روز انسان‌ها پاداش اعمال خوب را در یافت می‌کنند. مولای متقیان علی‌(ع)در روز عید فطر خطبه‌ای قرائت فرمود و این روز را به قیامت تشبیه کرده است: ای مردم! این روز شما، روزی است که نیکوکاران در آن پاداش می‌گیرند و زیانکاران و تبهکاران در آن مأیوس و نا امید می‌گردند.

دنیا محل مسابقه است و آخرت زمان اجر گرفتن، بهشت جایزه برندگان این مسابقه و جهنم جزای بازماندگان است .

(عیدفطر) شبیه ترین روز به روز قیامت است. چون در قیامت عده‌ای که زیانکارند‌، تأسف می‌خوردند و غضبناک می‌گردند و عده‌ای که نیکوکارند رستگار ومتنعم به نعمت‌های الهی می‌شوند -

وقتی از منازلتان برای خواندننماز عید خارج می‌شوید، به یاد آورید زمانی را که از منزل بدن خود خارجشده و به سوی خدای خود خواهید رفت.

وقتی در جایگاه نماز خود می‌ایستید به یاد آورید زمانی را که در محضرعدل الهی می‌ایستید و از شما حسابرسی می کنند. وقتی از نماز به منازلتان برمی‌گردید به یاد آورید زمانی را که به منازل خود در بهشت خواهید رفت .

ایبندگان خدا! کمترین چیزی که به زنان و مردان روزه‌دار داده می‌شود این استکه فرشته‌ای در آخرین روز ماه رمضان به آنان ندا می‌دهد: "هان! بشارتتان باد، ای بندگان خدا که گناهان گذشته تان آمرزیده شد، پس به فکر آینده خویش باشید که چگونه باقی ایام را بگذرانید .[1]خوش به حال کسانی که از نعمت عبادت این ماه بهره‌ی کافی بردند و به پاکی و صفای باطنی خود پرداختند.

در دعای امام سجاد(ع) در حال وداع از ماه مبارک رمضان و فرا رسیدن عیدفطر می‌فرماید:  پروردگارا! بر محمد وآل محمد درود فرست و مصیبت ما را در این ماه جبران کن وروز فطر را بر ما عیدى مبارک و خجسته بگردان و آن را از بهترین روزهایىقرار ده که بر ما گذشته است و در این روز بیشتر ما را مورد عفو قرار ده وگناهانمان را بشوى و خداوندا بر ما ببخشایى اگر پنهان و آشکارا گناهکرده‌ایم ... خداوندا! دراین روزعید فطرمان که براى مؤمنان روزعید وخوشحالى و براى مسلمانان روز اجتماع و گردهمائى قراردادى؛ ازهر گناهى کهمرتکب شده‏ایم و هر کار بدى که کرده‏ایم وهر نیت ناشایسته‏اى که در ضمیرماننقش بسته است ‏به سوى تو باز مى‏گردیم و توبه مى‏کنیم، توبه‏اى که در آنبازگشت ‏به گناه هرگز نباشد و بازگشتى که در آن هرگز روى آوردن به معصیتنباشد. بارالها! این عید را بر تمام مؤمنان مبارک گردان و در این روز، مارا توفیق بازگشت ‏به سویت و توبه ازگناهان عطا فرما.[2]

وای به حال کسانی که از عیدی گرفتن محروم بمانند. انسان بهترین عیدی را می‌تواند دریافت نماید؛ چون که شیاطین در این ماه در غل و زنجیر هستند و «درهای آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده می‌شود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.» و هیچ دعا و راز و نیاز بدون پاداش نمی‌ماند. قال امام کاظم(ع)»دعوة الصائم تستجاب عند افطاره» دعای شخص روزه‌دار هنگام افطار مستجاب می‌شود و پاداش انسان روزه‌دار را خود خداوند می‌دهد. قال رسول الله (ص) قال الله تعالی:الصوم لی و انا اجزی به. رسول خدا فرمود خدای تعالی فرموده است: روزه برای من است و من پاداش آن را می‌دهم. خوش‌بحال کسانی که پاداش الهی را دریافت کردند و پاداش مردم آواره ما و کشورهای مظلوم تحت‌ستم، رهایی آنان از ظلم ظالمین‌جفاکار و رسیدن به قله‌ی امنیت و آزادی و آزادگی باشد انشاالله.



[1]. محمدى رى شهرى، میزان الحکمة،ج 7، صص131 -132.

[2] ماهنامه پاسدار اسلام، شماره 101، اردیبهشت ماه 1369 صص 10- 11، 50



برچسب‌ها:
[ یکشنبه 93/5/12 ] [ 11:1 صبح ] [ کریمی ]
.: Weblog Themes By Iran Skin :.

به وبلاک وطندار خوش آمدید
درباره وبلاگ

بازدید امروز :7
بازدید دیروز :9
کل بازدید :77298
اوقات شرعی

)http://golaviz.ir/?p=11 گل آویز