سالها قبل سرزمین آریانا( ایران، افغانستان و تاجیکستان) روز آغاز بهار را با سرور و شادمانی برگزار می‌کردند، و این روز را به فال نیک می‌گرفتند. از این رو نسل‌های بعد از آن، برگزاری این جشن‌ها را فراموش نکردند و هر سال روزی اول بهار را جشن می‌گیرند.

در افغانستان هر سال ژنده سخی را که (در حرم به نام علی است) با پرچم سبز پوشیده است، برپا می‌کنند. نوروز در شهرهای مختلف افغانستان، با شکوهی خاص برگزار می‌شود. به ویژه در مزار شریف جشن بزرگ به نام میله سرخ همه ساله در کنار زیارتگاه منسوب به امام علی(ع) بر پا می‌گردد، از نواحی مختلف کشور، حتی از کشورهای فارسی زبان‌ها و آسیا میانه به آن جا می‌‌آیند و این جشن را با علاقمندی برگزار می‌کند.

در افغانستان چند روز را به عنوان روز عید اعلان می‌کنند و در این روزها مردم شادمانی کرده و به دید و بازدید بزرگان می‌روند:

-        عید فطر که دولت سه روز را تعطیلی رسمی اعلان کرده و مردم به دید و بازدید ریش سفیدان، و بزرگان می‌روند.

-        عید قربان، دیگر از روزهای است که دولت سه روز را به عنوان روز عید و شادمانی اعلان کرده و جشن می‌گیرند.

-        عید نوروز که آغاز روز اول هر سال را مردم جشن می‌گیرند که ریشه‌ی بسیار سابقه‌ی دارد.

-        هم‌زمان با عید نوروز و اول بهار، در این روزها جشن گل‌سرخ به ویژه در شمال افغانستان و کابل و بر گزار می‌شوند.

-        جشن گل سرخ:

-        جشن گل سرخ(میله گل سرخ) یک جشن خاص است که در مزار شریف در روزهای اول سال و به مناسبت روییدن گلهای سرخ اجرا می‌شود و در طول این مدت، مردم از همه جا برای حضور در این جشن به مزار شریف می‌آیند. این مراسم به طور همزمان با مراسم جهنده علی(یا ژنده علی) انجام می‌شود. مراسم جهنده علی، مراسمی خاص دینی است که به مناسبت خلافت علی ابن ابی طالب در مسجد مقدس این شهر که گفته می‌شود آرمگاه این امام است اجرا می‌شود. این مراسم با برافراشتن یک علم(که ترکیب رنگ آن به درفش کاویانی شباهت دارد و به آن ژنده سخی می‌گویند) در حرم منسوب به امام علی و در اولین روز سال اجرا می‌شود. جشن گل سرخ برای چهل روز در حرم ادامه می‌یابد. [1]

- جشن دهقان

جشن دهقان در روز اول نوروز اول نوروز به مثابه سر آغاز فصل بهار، با زندگی عینی مردم افغانستان پیوند داشته و بخش بزرگ از مردم این کشور که کشاروز هستند، از آمدن فصل بهار و نوروز به گرمی استقبال کرده و صفحه جدیدی از کار و فعالیت خود را آغاز می‌کنند، از این روی کشاورزان با برگزاری مراسم ویژه‌ای از آمدن نوروز تجلیل می‌کنند. دولت‌های افغانستان در دورانهای مختلف، به طور رسمی در برگزاری جشن نوروز سهم می‌گرفته‌اند، اماا در سالهای حاکمیت طالبان، هر گونه مراسمی که با نوروز و رسوم باستانی آن پیوند داشت، ممنوع و کفرآمیز خوانده می‌شد، طالبان حتی تقویم هجری شمسی را که نخستین روز سال در آن نوروز است، باطل اعلام کرده و سال قمری را رسمی اعلام کرده بودند. اما با توجه به آنچه در این گفتار آمد، و با توجه به ژرفا و پهنایی که جشن نوروز به مثابه یک سنت پسندیده و پارینه ملی در تاریخ و فرهنگ افغانستان،‌ دارد محال است که با ابراز عصبیت کسانیکه از مبدأ تاریخی و ارزشمندی فرهنگی آن آگاهی ندارند، نوروز از مردم افغانستان فاصله بگیرد و یا از حافظه زمان محو شود. واقعیت‌های زندگی انسانی و اجتماعی مردمان این سر زمین توأم با استقبال همیشگی شان از فصل بهار به مثابه موسم کشت و کار و غرص نهال "نوروز" راه هفت میوه در افغانستان به جای هفت سین مردم به آماده کردن هفت میوه می‌پردازند. هفت میوه چیزی شبیه به سالاد میوه است که از هفت نوع میوه خشک مختلف تشکیل شده. این هفت میوه عبارتند از : کشمش، سنجد، پسته، فندق، قیسی(زردآلو خشک) و گردو یا آلو می‌باشد.

برخلاف کشورهای دیگر؛ مثل ایران هفت سین بیشتر مرسوم است. 7 هفت شئ را که اولین اسم آن سین دارد، روی سفره قرار می‌دهد که عبارت است: سرکه، سمنو، سیب، سبزی، سماغ و سنجد، سکه. در کشورهای اسیایی میانه به نوعی مرسوم است.

  عید نوروز بر شما مبارک