السلام علیک یا اباصالح المهدی ادرکنی

  «افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج»2) بحار، 51/156.-روز جمعه متعلق به امام زمان (عج) است در این روزها برای تعجیل در ظهورش زیاد دعا کنیم ؛ تا خداوند ظهور آن حضرت را نزدیگ نماید.

در زمان غیبت امام زمان (عج) ما یک سری وظایف داریم که باید به آن وظایف عمل نمایم:

·     معرفت امام : در ابتدا انسان باید پیشوا و رهبر خود را  بشناسد. راه راست و مسیر بر حق بشناسد، امام مثل یک چراغ می ماند که انسان در شب تاریک از روشنای او استفاده می‌کند که مبادا در تاریکی ظلمات فرو رو د. در احادث و روایات داریم که کسی امام زمان خود را نشناسد، مثل زمان جاهلیت از دنیا رفته است.

·     محبت به امام: خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: قل لا أسألکم علیه اجرا الا المودة فی القربی. خداوند می‌فرماید: ای پیامبر بگو: من در قبال کارهای که برای شما انجام می‌دهم هیچ پاداش نمی خواهیم جز محبت به اهلبت (ع) محبت به اهلبیت یعنی او را دوست داشتن، برای تعجیل در فرجش دعا نمودن، انجام اعمال که رضایت او در آن است.

·     اطاعت: اطاعت از اوامر ائمه (ع) و باز داشتن از چیزهای که انسان را به آن وامیدارد.

·     تقوا: تقوا الهی را پیشه خویش نماید و گناه که موجب بالارفتن دعا او می‌گردد نباید مرتکیب شود. زهد و پارسایی را پیشه خویش قرار دهد، عدالت و سخاوت و جوانمردی پیشه گرداند و ...

·     وظایف اجتماعی: یکی از وظایف اجتماعی مردم، عمل به امر به معروف و نهی از منکر، هدایت مردم به سوی حق و  جلوگیری از منکرات که اینها از وظایف برجسته مردم در زمان غیبت امام زمان است.

الصلوه عمود الدین. الصلوه تنها عن الفحشا و المنکر:

نماز و دعا و راز و نیاز با خداوند قلب انسان را روشن و درون انسان را از الودگی و چرک پاک می کند. نماز که انسان در هر شبانه روز 5 بار خود را با آن شستشو و تمیز می کند مثل باران زلال که بر علف های غبار گرفته می بارد دود و غبار آن را می زدیاد و نابود می کند؛ نماز همچنین است. قلب دود و غبار گرفته از گناه و غفلت و فراموشی را از درون انسان می رباید.

بسمه تعالی

نوشته درج شده در این وبلاگ از شبکه اطلاع رسانی افغانستان گرفته شده است. نوشته زیبا و باسلیقه زیبا طراحی و بیان شده است که حقیر خواستم خوانندگان این وبلاگ از دیدن و خواندن این مطلب بی نصیب نمانند, آن را برسم آمانت اخذ نمودم تا در خدمت خوانندگان وبلاگ قرار دهم.

1- در زندگِی و معاشرت با دِیگران، نرم‌افزار باشِیم، نه سخت‌افزار.

2- براِی پسوند فاِیل زندگِی اجتماعِی و خانوادگِی، از سه کاراکتر "ع"، "ش" و "ق"، استفاده کنِیم نه چِیز دِیگر.

3- هِیچ‌گاه قفل سِی‌دِی قلب مردم را نشکنِیم که "تا توانِی دلِی به دست آور، دل شکستن هنر نمِی‌باشد".
4- چنانچه در کارِی شکست خوردِیم، آن را "Shut Down" نکنِیم بلکه آن را "Restart" کنِیم.

5- براِی مانِیتور زندگِی‌مان، بک‌گراند (Background) سبز ِیا آبِی را در نظر بگِیرِیم نه سِیاه ِیا دودِی.

6- براِی سِیستم قلبمان از مانِیتورهاِی تخت و صاف (Flat) استفاده کنِیم.

7- براِی حل اختلافات زناشوِیِی، روِی گزِینه "گذشت و اِیثار"، دابل کلِیک (Double click) کنِیم.

8- براِی فاِیل‌هاِی اسرار زندگِی‌مان، پسورد (password) بگذارِیم و آن را مخفِی (Hidden) کنِیم.

9- همواره پِیش از سخن گفتن، سِی پِی ِیوِی فکرمان را به کار بِیندازِیم.

10- بر صفحه مشکلات مردم، کلِید F1 باشِیم و آنان را کمک و راهنماِیِی (Help) کنِیم.

11- اگر شخصِیت ما بزرگ و والاست، اِین نوع شخصِیت، نباِید به ما اجازه دهد که با هر کسِی چت (Chat) کنِیم و هر کسِی با ما چت کند.

12- اگر از کسِی بدِی و کم‌لطفِی دِیدِیم، آن را "Save" نکنِیم بلکه آن را "Delete" نماِیِیم و حتِی آن را از رِیساِیکل‌بِین (Recyclebin) قلب مان کاملاً محو کنِیم.

13- به دِیگران اجازه ندهِیم در "سِی دِی رام" زندگِی‌مان هر نوع "سِی دِی" را که بخواهند، قرار دهند.
14- خانه و دفتر کارمان، به روِی مردم نِیازمند، "Open" باشد.

15- تا حرف کسِی تمام نشده، اسپِیکر (Speaker) خود را روشن نکنِیم.

16- در زمان ناتوانِی، درماندگِی و تارِیکِی زندگِی دِیگران، کلِید "Power" براِی آنان باشِیم.

17.- در ساِیت زندگِی شخصِی‌مان، ِیک رُوم (Room) به نام مشکل‌گشا (Moshkelgosha) بسازِیم تا دِیگران با ما چت (Chat) کنند.

18.- نگام مشاهده خوبِی‌ها و نِیکِی‌هاِی دِیگران، بلافاصله کلِید پرِینت اسکرِین (Print Screen) را بزنِیم و از آن ها تصوِیر بگِیرِیم.

19- فاِیل‌هاِی مهم زندگِی خود را گاه به گاه، اسکن (Scan) کنِیم تا اگر به وِیروسِی آلوده شده باشند، سرِیعاً مشخص شود.

20- نگذارِیم هر کسِی در رُوم (Room) زندگِی‌مان چت نماِید و در اِین صورت، او را اِیگنور (Ignore) کنِیم.

21- چشم‌هاِی مان را به روِی عِیب‌هاِی پنهان مردم، "Close" کنِیم.

22- گاه و بِی‌گاه، کامپِیوتر زندگِی‌ ما هنگ (Hang) مِی‌کند که باِید آن را با "فکر"، "مشورت" و "برنامه‌رِیزِی"، رِی‌استارت (Restart) کنِیم.

23- براِی کپِی گرفتن از دِیسکت زندگِی دِیگران، نخست آن را وِیروس‌ِیابِی و سپس وِیروس‌کشِی کنِیم.

24- مواظب باشِیم که راِیانه زندگِی زناشوِیِی‌مان، وِیروس غرور و لج‌بازِی به خود نگِیرد که در اِین صورت، ممکن است هِیچ آنتِی‌وِیروسِی نتواند آن را از بِین ببرد.

25.- فاِیل‌هاِی مهم زندگِی خود را گاه به گاه، اسکن (Scan) کنِیم تا اگر به وِیروسِی آلوده شده باشند، سرِیعاً مشخص شود.

26.- اگر مِی‌خواهِیم در زندگِی خوِیش موفق و خوشبخت باشِیم، باِید خودمان زِیرمنوهاِی Programs را دقِیقاً تنظِیم کنِیم و نباِید بگذارِیم که دِیگران اِین کار را براِی ما انجام دهند اگر چه مِی‌توانِیم در اِین زمِینه، با آنان مشورت کنِیم.
27.- پِیش از پرِینت گرفتن از سخنان مان، پِیش‌نماِیش چاپ (print preview) آن را مشاهده کنِیم.
28- اگر روزِی راِیانه زندگِی ما با همسرمان هنگ کرد، سه کلِید "کنترل اعصاب"، "انصاف" و "دلِیل عصبانِیت" را بزنِیم.

29- هارد مغز خود را از برنامه‌هاِی غِیرمفِید، پر نکنِیم، تا فضا را براِی نصب برنامه‌هاِی مفِید، تنگ ننماِیِیم.

30- براِی اِین که از دِیدن مانِیتور زندگِی، بِیشتر لذت ببرِیم، کارت گرافِیک بالا براِی آن تهِیه کنِیم. 31- اگر لازم است که مانِیتور راِیانه ما داراِی رنگ‌هاِی متنوع و متعدد باشد، ولِی مانِیتور ارتباطات ما با مردم، حتماً باِید ِیک‌رنگ باشد.

32- در خطاطِی کامپِیوترِی، از برنامه "کِلْک" هم مِی‌توانِیم استفاده کنِیم اما در خطاطِی زندگِی، از برنامه "کَلَک" نباِید استفاده کنِیم.

33- بکوشِیم تا خوش اخلاقِی را به جاِی اِین که در رم (Ram) و حافظه موقت داشته باشِیم، در رام (Rom) و حافظه پاِیدار داشته باشِیم تا در هنگام آغاز (Start) ارتباط با دِیگران، آن را به کار گِیرِیم.

34- در کِیس (Case) مستکبران و زورمداران، "سِی دِی رام" نباشِیم بلکه "سِی دِی ناآرام" باشِیم.

35. قانون کپِی‌راِیت زندگِی اجتماعِی به ما اجازه نمِی‌دهد که سِی دِی بدِی‌ها و عِیب‌هاِی دِیگران را راِیت کنِیم.

36- در ساِیت زندگِی، همِیشه لِینکِ (Mahabbat) داشته باشِیم و هِیچ گاه براِی اِین ساِیت، فِیلتر نگذارِی

14/8/1390 شبکه اطلاع رسانی افغانستان .

شروع کار با حدیث از رسول الله(ص) حبً الوطن من الایمان. کسی که ایمان به خدا و روزی قیامت دارد, وطنش را دوست می دارد. ما هم با اقتدا با رسول الله (ص) به وطن خود عشق می ورزیم و همه وطنداران خود را دوست داریم.

این عشق خود  به وطن را از شاعری نامدار وطن ابراز می کنیم.

وطندار دلیر من بنازم چشم مستت را

وطن در انتظار بازوی کشورگشای توست

بخاک افکن بخون تر کن ببادش ده در آتش سوز

ازین بدتر چه می باشد که دشمن در سرای توست

نگاه آرزومندوطن سوی تو می بیند

که روزامتحان خنجر جنگ آزمای توست

زفریاد تفنگت جز صدآی حق نمی آید

ز‌‌‌(خیبر) تا مدینه گوشها وقف صدای توست

چه زیباتر از ین نقشی که بیند دیدة تاریخ

که تو خنجر بکف دشمن فتاده زیر پای توست

خدا جویی وطن خواهی سرافرازی وآزادی

بخون شیرمردان نقش بر روی لوای توست

***

وطندار دلیر من نگاهی کن به تاریخت

که روزی افتخار دودمان آسیا بودی

ز طوفانها دهشت بار خارا کن نترسیدی

بپا استاده چون کوه بلندت جابجا بودی

گفت با قبضه شمشیر پیوند ازل دارد

خطا نبود اگر گویم توشمشیر خدا بودی

تو در سوزنده صحراها تو درتوفنده دریاها

به برق نیزه وشمشیر شبها رهنما بودی

اگر باور نداری حرف من کز عشق می لافم

به قبر رفتگانت گوش نه بشنو چها بودی

تو مرد بت شکن بودی تو مرگ اهرمن بودی

تو خورشید زمن بودی تو فر کبریا بودی

موفقیت را برای هموطنان آرزوی می‌کنم.