به کرزی گفت روزی عیب جویی             که در باب ستمکاران چه گویی
سر و کار تو با چرسی و بنگی است             نشستت با جنایتکار جنگی است
به جاسوسان خارج تکیه از چیست؟               مگر در مملکت مرد هنر نیست؟
مگر مردان کاری را وبا برد                       سگ دیوانه ، مکتب خوانده را خورد
تملق پیش غرب و شرق تا کی؟                تجاوز بر حقوق خلق تا کی ؟
به پاسخ گفت کرزی با لوندی                  افندی جان افندی جان افندی
چه میگردی به پشت مجرم جنگ               هرات و پکتیا و بلخ و سالنگ
جنایتکار جنگی در میان نیست                  نیاز پرس و پال و امتحان نیست
همه خوی پلنگی را زدودند                      تو پنداری ز اول میش بودند!
فهیم ما که سردار است و غازیست               دل و دست و زبان او نمازیست
یکی ، هم کاسه لوی در ستیز                   تفنگش را نهاده در پس میز
نه دزد گردنه نه رهزن مال                         مکرر حج رود امسال و هر سال
وزیر برق دیگر جنگجو نیست                  ورا جز خدمت خلق ، آرزو نیست
سران دین ، ربانی و سیاف                      پس پیری گرفته راه انصاف
توقف داده هاوان و سکر را                     مبدل ساخته پالانهای خر را
خلیلی ، انوری ، سوگند خوردند               تعهد نامه رسمی سپردند
که از جنگ خیابان دست گیرند               وزارت یا ولایت را پذیرند
به گلبدین که کابل را تبه کرد                  و چنگیز مغول را رو سیه کرد
امیر مومنین و امت او                            وزیران و سران دولت او
سر انبان رحمت را گشودیم                      برادر های خود را عفو نمودیم
وطن را خانه اغیار کردیم                         عدالت را گل و گلزار کردیم
جنایتکار جنگی را نه بینی                         دگر خوی پلنگی را نه بینی