روزمباهله و روز جشن پیروزی رسول اکرم(ص) و اهلبیت بر مسلمانان مبارک باد.فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکمْ وَ نِساءَنَا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنفُسنَا وَ أَنفُسکُمْ ثُمَّ نَبْتهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَت اللَّهِ عَلی الْکذِبِین» ( سوره آل عمران ) . ماه ذی الحجه، ماه مبارک است که در این ماه اتفاقات خوشآیند رخ داده است که به نمونه های اشاره می گردد: ازدواج علی (ع) و فاطمه زهرا(س) و نیز تولد حضرت ابراهیم خلیل ، روزهای پرفیض عرفه و عید سعید قربان با ترتیب در نهم و دهم این ماه است و اعمال پرشکوه حج، ولادت امام هادی(ع) در روز پانزدهم، حماسه ماندگار عید غدیر در روز هیجدهم، ماجرای افتخار آفرین خاتم بخشی امیرالمنین(ع) و نزول آیه ولایت در روز بیست و چهارم ونزول سوره (هل اتی) از سوی پروردگار متعال به اهل بیت پیامبر(ع) به دلیل ایثار آنان در بیست و پنجم این ماه، فرصت ارزشمندی در اختیار عاشقان ولایت و امامت پدید آمده تا به بهره گیری از ارتباط معنوی خود را با خداوند ، رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار قوی تر کرده و در نتیجه گامهای قویتر به سوی سعادت حقیقی بردارند.در روزگار پیامبر گرامی اسلام(ص) در مدینه مستقرشد، برای توسعه و گسترش اسلام در شبه قاره عرب دعوت نامه¬های برای پیروان ادیان مختلف می فرستد و آنها را به اسلام دعوت می¬کند . از جمله از مسیحیهای نجران دعوت به عمل می¬آورد. بزرگان نجران برای این که بداند کیست و چیست و چه می¬خواهد؛ جمعی از سران مسیحیها به نزد پیامبر(ص) مشرف می¬شود و از آن حضرت توضیح می¬خواهد . حضرت دعوت به اسلام را مطرح می¬نماید. با توجه به این که در میان سران نجران علمای وجود داشتند که از گذشته پیامبر(ص) تا حدود اطلاعات کامل داشتند. در عین حال بحث و جدلها بالاگرفت. در نتیجه پیشنهاد این شد که شما اولادهایتان، زنان تان و خودتان بیایید و ما هم همین¬طور تا همدیگر را نفرین کنیم هرکدام به حق بود می¬ماند و انهای که راه باطل را در پیش دارند، گرفتار غذاب الهی گردد. روزی موعود فرا رسید، دیدن پیامبر(ص) با علی(ع) ، فاطمه(س) ، حسن و حسین(ع) از دور می¬آیند. علمای مسیحی می¬دانستند که پیامبر(ص) فقط در واقعه و حوادث بزرگ حسن و حسین (ع) و فاطمه (س) را, می¬آورد و این را هم می¬دانستند در جمعی که فاطمه زهرا(س) باشد شکست آنها قطعی خواهد بود؛ لذا وقت دیدند فاطمه(س) در جمع قرار دارد؛ از مباهله دست برداشتند و سرانجام به جزیه اکتفا نمودند.